ในความคิดเห็นของเม..  ก็พอในระดับหนึ่ง  ในระดับของพนักงานทั่วไป  เมจึงคิดว่านี่คงเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทุกบริษัทจัดให้ทำการอบรมและติวข้อสอบโทอิคที่เน้นการอ่านและการฟังอย่างเดียว..ในฐานะพนักงาน..หน้าที่ของเราคือฟังเข้าใจบอสและสามารถลงมือทำตามคำสั่งได้ถูกต้อง..

แต่พอเราอยู่ที่บริษัท..5-10 ปี  อยากเป็นหัวหน้ากับเค้าบ้างแล้วจะทำอย่างไร?

ประสบการณ์ทำงานก็มีเยอะ   สะสมจำนวนปีที่ทำงานในบริษัทมาก็มาก…แต่ทำไมบอสใหญ่ไม่โปรโมทเราซักที

ก็เพราะ..เราไม่เก่งภาษาอังกฤษ

การที่จะเป็นหัวหน้า..ไม่ใช่แค่ฟังอย่างเดียว..แต่สามารถถาม และออกความคิดเห็นได้  ถ้าเป็นหัวหน้าแต่ไม่เคยพูดอะไร..ไม่เคยแสดงความคิดเห็น  ไม่เคยแนะนำพรีเซนต์ไอเดียใหม่ๆ ซักวันก็จะถูกปลดมาเป็นพนักงงานเหมือนเดิม  เกะกะคนใหม่ที่ไฟแรงกว่า ภาษาเก่งกว่า และสามารถนำเสนอความคิดใหม่ๆเพื่อพัฒนาบริษัทได้

คนส่วนใหญ่..จะเรียนภาษาอังกฤษ ก็ต่อเมื่อมีเหตุจำเป็นจริงๆ  แต่พอมีเหตุนั้น..ก็อยากเก่งภาษาอังกฤษแบบข้ามคืน   ในอีกร้อยกว่าปีข้างหน้าเราอาจจะมียาภาษาที่ทานแล้วสามารถพูดภาษานั้นๆได้  แต่ในตอนนี้..ภาษาอังกฤษคือทักษะที่ต้องอาศัยเวลาในการฝึกฝน  ไม่ใช่วิทย์ เลขที่ติวข้ามคืนก็ทำได้ 

ถ้าคุณไม่เคยฝึก ไม่เคยสนใจภาษาอังกฤษ  วันนึงโอกาสมาถึง..แล้วจะโทษใคร?

เมแนะนำให้มองภาษาอังกฤษแบบเพื่อนสนิทคนๆนึง  เพราะอันที่จริง..มันก็อยู่กับเรามาสิบกว่าปี  มองไปทางไหนก็เห็นภาษาอังกฤษ  ดูหนังยังเป็นภาษาอังกฤษ  แล้วจะหนีมันทำไม..  เริ่มเปลี่ยนมุมมอง แล้วหันมาสนใจภาษาอังกฤษวันนี้  แล้วพอวันที่เราจะได้เป็นหัวหน้า..บอสใหญ่จะได้ไม่หนักใจ..ให้เรารับตำแหน่งได้อย่างรวดเร็ว!