วิธีเพิ่มความมั่นใจในการใช้ภาษาอังกฤษ นักเรียนหลายคนพูดภาษาอังกฤษได้...แต่ปัญหาที่มีคือขาดความมั่นใจ  ไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุการณ์ที่ถูกเพื่อนล้อในอดีต หรือ ความคิดที่ว่าเราไม่เก่งเท่าคนอื่น การขาดความมั่นใจ มักจะส่งผลต่อหลายๆองค์ประกอบในชีวิต  การขาดความมั่นใจจะขโมยความฝัน และความก้าวหน้าของเรา ลองมานั่งนึกดูซิว่า สาเหตุที่เรากลัว...เรากลัวอะไร.. ร้อยทั้งร้อยจะตอบว่า..กลัวคนอื่นเค้าจะคิดอย่างไรกับเรา ทำไมเราต้องแคร์ความรู้สึกคนอื่นจนต้องเก็บกดตัวเอง... คนที่รักและแคร์เราจริงจะไม่ใส่ใจกับความผิดพลาดของเรา...แต่คนที่ไม่แคร์เราซิ...ไม่ว่าเราจะเพอร์เฟคขนาดไหน..เขามักจะมีเรื่องให้ตำหนิได้อยู่เรื่อย...แล้วเราจะหยุดชีวิตกับคนพวกนั้นหรือ? มองดูรอบๆตัวซิ...ลองสังเกตดูว่า..คนที่ประสบความสำเร็จ...ดูเขาจะมีออร่าความมั่นใจอยู่เต็มเปี่ยม...ความสำเร็จของเขาดูไหลมาเทมา...เขาทำได้อย่างไร? พี่เมมีเทคนิค 5 อย่างให้ลองทำดู เพื่อเริ่มปลุกความมั่นใจในตัวเอง...จุดไฟให้ลุกขึ้นอีกครั้ง มองรอบๆตัว หาไอดอลคนนึงที่เราอยากจะเป็น  ศึกษาลักษณะของเค้า แล้วมองตัวเองแล้วให้สมมุติว่าเราเป็นไอดอลคนนั้น  เรารู้สึกอย่างไร มองตัวเองแบบใดถ้าเราเป็นไอดอลคนนั้น  เราไม่มีวันทำตัวเปลี่ยนไปจากภาพลักษณ์ที่เราคิดว่าตัวเองเป็น  ถ้าเราคิดว่าเราไม่สำคัญ เราก็จะทำตัวไม่สำคัญ แต่ถ้าเรามองตัวเองเป็นสิงโต ทั้งๆที่เราเป็นแมว...ไม่ว่าเราจะไปไหน..คนอื่นจะมองว่าเราเป็นสิงโต เช่นกัน นั่งพิจารณาจุดบกพร่องของเรา  ยอมรับมัน แลัวหาวิธีพัฒนาตัวเอง  ความมั่นใจคือการยอมรับข้อบกพร่องของตัวเอง  ถ้าเป็นเรื่องการพูดภาษาอังกฤษ..ให้หาการเรียนที่ทำให้เราเก่งขึ้น อย่าไปเปรียบเทียบกับคนที่เก่งกว่าเรา  จำไว้ว่า ไม่มีใครเก่งกว่าใคร  และไม่มีใครเก่งแต่เกิด

สนทนาภาษาอังกฤษยาก....จริงมั้ย   ถ้าจะบอกว่ามัน piece of cake มันก็ไม่ใช่ สนทนา ภาษาอังกฤษตามรูปแบบ...มันไม่ยากหรอก...แต่เพราะเราเรียนเป็นภาษาที่ สอง..อีกทั้งไม่ค่อยมีโอกาสได้ฝึก..เราจึงลืม...พอ จะได้เวลาใช้ก็ตะกุกตะกัก ทำเสียฟอร์มทุกที  จึงทำให้รู้สึกกลัวและดูว่าการพูดนั้นยากเกินคำบรรยาย....   การเรียนภาษาที่ถูกต้องควรเรียนพูดก่อนเขียน หรืออ่าน เพราะในการใช้จริงๆ เราต้องใช้ทักษะการฟังและพูดมากกว่าทักษะใดๆๆ   แต่ที่เราเรียนมา เราเรียนเขียนกับอ่านก่อน...ฟังและพูดไว้เรียนในภพต่อไปเมื่อต้องการ...   ปัญหาคือ...เมื่อถึงยามเราต้องการ  ถ้าเราไม่เคยเรียนพูดมาเลย  เราจะพูดออกมั้ย..คำตอบคือ  โนเวย์ หรือ ไม่มีทาง  ทักษะฟังและพูดถือว่าเป็นทักษะที่ใช้เวลาการสะสมมากที่สุด  แกรมม่าเราอ่านมาทั้งคืนก็ทำได้ แต่ถ้าเราทำแบบเดียวกับการฟังและพูดภาษาอังกฤษละ...ผลจะเหมือนกันมั้ย...ลองคิดดู   นักเรียนหลายคนอยากพูดภาษาอังกฤษแบบพี่เม  สำเนียงแบบพี่เม  แต่พี่เมไปอยู่ที่อเมริกา ตั้งแต่เด็ก มา 13 ปีนะคะ  ลองคูณ

    เรียนพูดภาษาอังกฤษที่เมืองไทยทำไม...ไม่ได้ไปเมืองนอกซักหน่อย...เรียนไปก็ไม่ได้ใช้...   สังเกตดูซิ..คนที่พูดแบบนี้...ทักษะการพูดภาษาอังกฤษของพวกเค้า....แย่ทุกคน....   ครูเห็นด้วยที่เราคงยังไม่ได้ใช้...ยังไม่มีโอกาส   แล้วถ้าโอกาสมาถึงวันใด...โอกาสจะรอเราไปฝึกพูดภาษาอังกฤษมั้ย   โอกาสไม่เคยรอใคร...มีแต่เราที่รอโอกาส...   เมื่อโอกาสที่เราจะได้ใช้ทักษะการพูดภาษาอังกฤษมาถึง...ถ้าเราไม่พร้อม..ไม่ได้เรียน..ไม่มีพื้นฐาน...โอกาสนั้นก็จะลอยไปกับคนที่รู้มากกว่าเรา   ...แล้ววันนั้น..เราถึงจะรู้สึกถึงความจริง...   การ ใช้ภาษาอังกฤษในสมัยนี้ใช้เยอะกว่าก่อนมากมาย...ไหนจะใช้สัมภาษณ์เข้า โรงเรียน หรือเข้าหลักสูตร...สัมภาษณ์เข้างาน...ใช้พรีเซนต์ให้หัวหน้าชาวต่างชาติดู   นักเรียนคงคิด...โอ๊ย...อีกตั้งนานกว่าจะมาถึง...   แล้วทักษะการพูด เรียนรู้ได้แค่ไม่กี่เดือนอย่างนั้นหรือ...   อย่า ลืมนะ..ว่าประเทศไทยไม่ใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารเลย...เราจำเป็นต้องศึกษา และเพิ่มทักษะเอง...แล้วทักษะนี้ใช้เวลาเป็นปีๆ กว่าจะพอโต้ตอบได้..และอีกพักกว่าจะ คล่อง...   การเรียนทักษะนี้...ไม่ใช่ง่ายๆ...ถ้าง่าย...ทุกคนคงพูดได้เก่ง...   การพูดภาษาอังกฤษนี่ง่าย...แต่พูดเก่งนี่ยาก...BUT NOT IMPOSSIBLE!   ถ้าไม่เริ่มวันนี้...วันหน้าโอกาสมา..ก็จะผ่านเราไป...   ตื่นกันซักทีเถอะ.....  ตื่นแล้วใช่มั้ย....คลิกนี่เพื่อดูคอร์สต่างๆ ในการพัฒนาตัวเอง